| Wizyty:
start: 2007-07-03
[15469269]
Wizyt łącznie
[62222]
Wizyt dzisiaj |
[291]
Zarejestrowanych użytkowników
[0]
Zalogowanych
[650]
Aktualności
[7]
Koncertów
[0]
Nieopublikowanych
[7]
Archiwalnych
[93]
Galerii
[18]
Linków
[0]
Postów RD
[55]
Reportaży/Relacji
[3]
Forum
[120]
Tematów forum
[2449]
Postów forum |
| |
|
<<
(1 dokumentów/strona 1 z 1/dokumenty 1-1)
>>
|
|
FROM MEMPHIS TO NORFOLK odc. 86, MEMPHIS WILLIE B., 18.02.2010 21:00 |
| Autor: administrator, 2010-02-26 13:26:42 |
 FROM MEMPHIS TO NORFOLK odc. 86, MEMPHIS WILLIE B., 18.02.2010 21:00
Memphis Willie B. to muzyczny pseudonim Williego Boruma.
Willy urodził się 4 października 1911 r. w Shelby County w Tennessee. Pierwszym nauczycielem chłopca był jego ojciec, utalentowany miejscowy muzyk. Po przenosinach do Memphis, uczył się dalej pod okiem Jima Jacksona, mistrza gitary i gwiazdy miejscowych Medicine Show.
W wieku 18 lat Willie zaczął grać ze znanym w miejście jug bandem „Jack Kelly`s Jug Buster”. Nie zrezygnował jednak z grania na ulicach, piknikach i zabawach - najpewniejszego wówczas źródła dochodu dla czarnego muzyka.
Jego kariera zaczęła rozkwitać, kiedy przyjęto go w skład Memphis Jug Bandu, jednego z najpopularniejszych w latach 20-tych czarnych jug bandów, znanego na całym Południu z brawurowych występów w klubach i na parowcach od Memphis po Nowy Orlean.
Na początku lat 30-tych Willie spotkał Noaha Lewisa, mistrza harmonijki i członka innego sławnego jug bandu - Gus Cannon`s Jug Stompers. Lewis nauczył Williego grać na harmonijce, kładąc podwaliny pod oryginalny styl Williego.
Wkrótce potem Memphis Willie opuścił Memphis Jug Band i zaczął występować solo lub z innymi popularnymi bluesmanami: Sonny Boy’em (Racem Millerem) Williamsonem, Williem Brownem, Garfieldem Awersem i Robertem Johnsonem.
Pierwsze nagrania zarejestrował 17 września 1934 r.. Nagrał wówczas dla Vocalionu cztery utwory: „Ain`t Gonna Wory My Life Any More”, „Didn`t You Eter Trat Me Mean?”, „My V-8 Baby” i „Coon Can Mama”. W tym samym okresie brał również udział w nagraniach innych wykonawców, jak Hattie Hart czy Allen Shaw.
Po nagraniach w Nowym Jorku wrócił do Memphis. Kontynuował karierę solową grając na zabawach i w juke-jontach w Memphis i wzdłuż biegu Mississippi. Występował również z Sonny Joe’m, Joe Hillem Louisem i Willem Shadem.
Podróżował po całym Południu aż do 1943 r. kiedy powołano go do wojska. Po zakończeniu wojny Willie znalazł się w trudnej sytuacji. Zmieniła się moda i gusty publiczności i nikt już nie pragnął słuchać jego muzyki. Willie zmuszony był szukać pracy. Został robotnikiem w „Soybean Oil Company”, grywał już tylko wieczorami na przyjacielskich spotkaniach i dla własnej przyjemności.
Bluesowy „revival” z początku lat 60-tych odrodził zainteresowanie przedwojennymi mistrzami bluesa. W 1961 r. Sam Charters, producent muzyczny i folklorysta, przyjechał do Memphis poszukując muzyka, który śpiewałby „prawdziwe, stare, ciężkie bluesy”. Will Shade przedstawił mu Boruma, a pierwsza sesja okazała się tak udana, że Williemu zaproponowano nagrania w prestiże. W sierpniu 1961 r. Willie Borum nagrał ok. 30 utworów. Wiele z nich znalazło się na płycie: „Introducing Memphis Willie B.” (1961). Można na niej posłuchać m.in.”Brownsville Blues”, “Country Girl Blue”, “Highway 61” “Worried Man Blues” czy “Everyday I Have the Blues”.
W 1962 r. ukazała się kolejna płyta Williego “Memphis Wilie B. Hard Working Man”, na której znalazły się m.in.: „Lonesome Home Blues”, „Hardworking Man Blues” i „Dying Moher Blues”. “Trudno byłoby wyrazić emocje zawarte w tej muzyce z większą szczerością, naturalnością, prostotą i autentycznością, niż robi to Memphis Willie B.” – scharakteryzował nagrania Sam Charters.
Wydane płyty umocniły pozycję Williego. Występował często razem ze przyjacielem z młodości Gusem Cannonem i Furry’m Lewisem. Grał w collegach, klubach i na festiwalach bluesowych. Jego kariera skończyła się dopiero w końcu lat 60-tych, kiedy amerykańskie sceny zdominował rock’n’roll.
Zmarł prawdopodobnie na początku lat 70-tych.
Willie Borum, jedna z najbarwniejszych postaci sceny muzycznej Memphis nie doczekał należnej mu sławy. Wciąż pozostaje jednak w pamięci miłośników bluesa. Jego zdjęcie w w towarzystwie autora książki, Izzy Youga, Furry’ego Lewisa i Gusa Canzona ozdobiło w 2004 roku okładkę książki Sama Chartersa „Walking A Blues Road”, opisującej jego przygodę z muzyką.
tekst: by Jerzy
graf. by Jednoreki
|
 [0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
| |
<<
(1 dokumentów/strona 1 z 1/dokumenty 1-1)
>>
|
| | |
|
Dziś jest: 2024-05-11 | | 119 lat temu... | | 1905.05.11 W Richmond w stanie Missisipi urodził się Joe McCoy, popularny w latach 30-tych gitarzysta bluesowy. Zmarł 28 stycznia 1950 r. | | | |  |
| | 83 lat temu... | | 1941.05.11 W Walker-on-Tyne w Wielkiej Brytanii ur. się Eric Burdon, wokalista The Animals. | | | |  |
| | 139 lat temu... | | 1885.05.11 (lub 12.19) w Edgard w Luizjanie ur. się King Oliver, jeden z największych trębaczy nowoorleańskiego jazzu, lider słynnego Creole Jazz Band, mentor Louisa Armstronga. Zm. 10.04.1938 w Savannah. | | | |  |
| | 93 lat temu... | | 1931.05.11 w Nowym Jorku ur. się Freddie Roach, legendarny muzyk jazzowy, mistrz Hammonda B3.
| | | |  |
| | 52 lat temu... | | 1972.05.11 w Nowym Jorku zmarł Alec Seward, utalentowany piedmoncki wokalista i gitarzysta. Występował z Browniem McGhee i Sonny'm Terry, a w latach 40-50' również z Leadbellym i Woodym Gurthie. Miał 70 lat.
| | | |  |
| | 77 lat temu... | | 1947.05.11 w Jacksonville na Florydzie ur. się Butch Trucks, perkusista i współzałożyciel The Allman Brothers Band, wuj Dereka Trucksa.
| | | |  | |
|
Aktualnie: "Snooks Eaglin - Country Boy Down In New Orleans - Veal Chop And Pork Chop"
